ustąpić I
zrzec się czegoś na czyjąś korzyść; zrezygnować z jakiegoś zamiaru
Czyż to prawda, Mopanku, że Pan grosza skąpisz Na proces i ten zamek Soplicom ustąpisz? (II) Albo ją mnich ustąpić musi przez pokorę, Albo ją kupię choćby dziesiątkiem soboli (V). Pan Tadeusz ustąpi (jestem tego pewny), Jako młodszy i jako gospodarza krewny (V) Chciał ją Tadeuszkowi swojemu wyswatać I tak dwa poróżnione domy znowu zbratać, I dziedziczce bez wstydu ustąpić grabieży (VI). Ale dziś muszą znowu ustąpić boginie: Mars powraca (VI).
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Wola ↔ Wola ↔ Decyzja